Marslı Kaptan İsmail

Bu yazı Mart 2018’de başladığım minik bir öykünün henüz yazabildiğim kısmından oluşuyor. Gelecek görüşümü yansıtmak istediğim komik bir öykü yazmak istemiştim ama biraz yazdıktan sonra devam edemedim (niyeyse). Pek düzeltilmemiş ve üzerine çok düşünülmemiş hali olduğu için aşağıdaki yazıyı çok yadırgamayın olur mu? 🙂

Yıl 2075.

Mars’tan Dünya’ya enerji aktarımını sağlayan NS-12 isimli bir uzay enerji nakil aracı, dünyanın yörüngesine girmek üzeredir.

Uzun zaman sonra işine dönmenin verdiği heyecan yüzünden gece fazla uyuyamayan İsmail, henüz Mars saatiyle gece 4 olmasına rağmen kaptan yatağından kalkıp geminin tuvaletine gitti. Klozete bakan İsmail aklından, “ulan bize yıllarca yok kıyafetine yapıyorsun, yok tuvaletler çok farklı dediler, değişik uzay filmleri gösterdiler, sonunda da bildiğin klozeti monte ettiler” diye geçirdi. Haklıydı da belki. Gelecek her zaman farklı gösterilmişti, gelecek adı altında insanlara hep fütürist tasarımcıların hayallerini yansıttığı çizimler sunulmuştu. Ne var ki mühendislerin bu kadar tasarım becerisi bulunmuyor. Firmalar da tasarıma değil, işleve çok önem verince ortaya bildiğimiz tasarımların devamı çıkıyor. Uzay gemisinin tuvaletinin, Dünya’daki herhangi bir evin tuvaletinden hiçbir farkı yoktu.

Aslında İsmail’in de bir farkı yoktu. Babasının İsmail’i Mars merkezde doğurması dışında İsmail’in çok farklı bir hayatı olduğunu söylemek zor olurdu. Belki bundan 30 yıl önce Mars’ta doğan insan fikri insanlara ilginç gelebilirdi, hatta çok havalı gözükebilirdi. Ancak Mars’ın işçi sınıfından olduğu için, Dünya’nın elitleri halen İsmail’den üstündü. Zaten İsmail’in görevi de Dünya’ya enerji sağlayan Mars’taki nükleer santrallerden elektriği uzay kamyonuna yükleyip Dünya’ya götürmekti.

Hayatının bu ikilemini, uzay kamyonunun arkasına Türkçe “Sikmişim Mars’ın ızdırabını” yazarak göstermişti kendince. Ne de olsa Mars’takiler Türkçe bilmiyordu. Bilen çok vardı ama en azından patronları arasında bilen yoktu.  

– VLOG Başlatıldı –

“Hey yavrum benim be. Havalı kaptan İsmail’in kanalına hoş geldiniz canını yidiklerim. Uzun zamandır kanalıma video yükleyemiyordum, malum Mars işçileri greve gidince bizim git-geller de duruldu. Dünyanın enerjisi azalınca da tabii korku patlak verdi, anlaşma sağlandı, biz de yollara düştük”

O sırada arkadaki hoparlörden cızırtısı arasından, hayatından memnun olamadığı için bütün sinirini işine akıtan sinirli bir kadın sesi gelir; “Dünya atmosferine giriş için son 8653 km. Lütfen atmosferik izin belge numaranızı hazırlayın, kısa süre içerisinde kontrol sizinle iletişim kuracak.”

“Yav arkadaş kadın her yerde kadın görüyorsunuz değil mi? Yapay zeka dediler ömrümüzü yediler. Yapay zeka ne yapsın arkadaşın birden sıfırdan başka bildiği mi var? İlle de iletişim kuracaksa insansı yapmaları lazım. E haliyle hem erkek hem kadın sesini yaptılar tıpkı navigasyonlar gibi. Ama arkadaş bu kadının duygusu yok bir şeyi yok, sıfırını birini bile beğenmemiş olacak ki surat yaparcasına konuşuyor. Bilgisayar da olsa kadın her yerde kadın demek ki”

Sucuklu tostundan bir ısırık alan İsmail konuşmaya devam etti;

“Görüyorum ki kanalımı daha çok genç arkadaşlar takip ediyor. Marslı Kaptan İsmail kanalına göstermiş olduğunuz ilgi için size çok teşekkür ediyorum. Bugün biraz nostalji yapacağım. Size insanlığın Mars’a ne ara taşındığını ve yaptığım işi anlatacağım.” 

Masasından daha önceden hazırlamış olduğu belli olan bir resim seçer ve kısa bir süreliğine kameraya gösterir.

“Bu adamı tanımayanınız yoktur herhalde? Elon Musk. Yaşasaydı muhtemelen gelinen noktadan pek mutlu olmazdı. Zaten son döneminde de çok mutlu olduğu söylenemez. 73 yaşında hastalığı ağırlaşıp şirketinden elini çekince insanların Mars’ı pis işlerine kullanma projesi daha hızlı ilerledi. Elon dede de son günlerini yatağında huzursuz geçirdi. Yine de bütün insanlık olarak teşekkür etmemiz lazım. Dünyamızın bugün halen yaşanabilir olmasını sağlayan kişi Elon Musk’tır. Siz bilmezsiniz tabii, bundan yıllar yıllar önce dünyamız tehdit altındaydı. Daha doğrusu insanlık kendi kendine Dünya’yı mahvediyordu. İklim değişikliği iyice kendini belli etmiş, küresel ısınma buzulları eritiyordu. Gerçi ben de çok bilmiyorum, çok fazla görmedim ama babamlar o dönemi yaşadığı için çok anlattılar. Zaten bütün Mars sisteminin de bu sebeple kurulduğu için Mars misyonu kitabında bolca okuduk.”

“Neyse, konumuza dönelim. Bu küresel ısınma sebebiyle dünya giderek yaşaması zor hale gelecekken bir yandan da Elon Musk insanları marsa taşımanın planlarını yapıyordu. Rahmetli bir dergi röportajında Mars’ta ölmek istiyorum, ama Mars’a çakılarak değil demişti. İstediği gibi oldu. Mars’ta doğal haliyle hasta yatağında öldü. Gerçi pek doğal da denemez, sonuçta insan vücudu hiçbir zaman kızıl virüsü deneyimlememişti. Dünya’da olsa belki daha uzun süre yaşayabilirdi ama kızıl virüsün ilk aldığı canlardan biri oldu. Neyse ki şimdi kızıl virüse karşı aşımız var. Kızıl virüsten ölenlerin sayısı çok az diyebiliriz. Yine de MBDY (Mars Birleşik Devlet Yönetimi) işi sıkı tutarak kolonileşme hızını bir hayli düşürdü. Artık çok fazla test yapıldıktan sonra koloni bölgesi seçiliyor. Keşfetmediğimiz binlerce belki de milyonlarca -sonuçta bilmiyoruz- virüs çeşidi var. Biz uzaylıları uçan daireleriyle gelip bizi ele geçirecek zannediyorduk ama uzaylılar meğer mikroskobik boyuttaymış. Bakteri gibi vücudumuzu ele geçiriyorlar. Neyse gençler durun ben bir kahve alıp geleyim.”

Oturduğu çok rahat kaptan koltuğundan kalkan İsmail, videoyu kapatmaya gerek duymadan mutfağa yöneldi. Geminin mutfağında dahili kahve makinesi vardı ancak bu kahveler İsmail’in hiç sevmediği paket sıvı kahvelerdi. İsmail, babasının ona tattırdığı günden beri çekirdek kahveye bağımlı hale gelmişti. Kahvenin paketini açtığı anda odaya dolan o sert kokusu vücudunda adeta endorfin pompalanmasına sebep oluyordu.

Dünyadan aldığı çekirdek kahve makinesi, uzay kamyonunun mutfağına ilk kurduğu alet olmuştu. Bu sayede uzun sayılan yolculuklarda kendi çekirdek kahvesini yapabiliyordu. Neyse ki babasının Mars’ta anlattığı o nostalji kokan hava Dünya’da değişmemişti. İklimin düzelmesi ve Mars popülasyonunun kendi ürünlerini bulup aynı zamanda Dünya’ya ihraç etmesinden sonra tehlike altındaki Arabica kahve ağaçları kurtulmuştu. Artık sadece Dünya’nın değil, yerleştiğimiz kadarıyla evrenin en iyi kahvesi halen Dünya’da yetişiyordu.

İsmail önce DeLonghi marka kahve makinesinin önce çekirdek haznesinin kapağını açıp burnunu yasladı, ardından haznenin kapağı ile çekirdekler arasında sıkışmış olan kahve dolu havasını içine çekti. Kokain çekmiş gibi hissediyordu. Hayatında hiç kokain kullanmamıştı ama filmlerden izlediği kadarıyla hayal edebiliyordu. Kahvenin koku moleküllerinin burundan geçtiğini hayal ediyordu. Burnundan geçen moleküller geçtiği her yüzeye yapışıyor, damarların içine giriyor oradan da beynine kadar ulaşıyordu. Birden kendini fazlasıyla zinde hissetti.

Devam edecek…

Son güncelleme: 3 Mart 2018